6 Mayıs 2014 Salı

Utanma -1

Haftasonu, hıncahınç kalabalık olur Kadıköy. İter iter insanlar; önünde ne varsa, insan - lokma vesaire.
İtiyor ve itekliyorken  Kadıköyünde, ince-uzuncana bi adam gördüm. Zamana direniyordu sanki adam. Düz saçları, sakalı ve gözlükleriyle 70 lerde yaşıyor gibiydi. Grevdeki işçilerin giydiklerine  benzeyen, üzerinde "Emekçi Şair" yazan bir önlük giymişti.  Bir elinde, içinde kitaplar olan beyaz naylon poşet vardı. Yukarı kaldırdığı diğer eliyle, şiir kitabını kalabalığa gösteriyor ve ezberindeki şiirlerini okuyordu.

Nerde kaldım? Kalabalığın içinde iteliyordum. Şairin cılız sesi kulağıma çalındı. Sese uzandım, ama ulaşamadım. Kalakaldım ve üstüme gelen kalabalığın üstüne yığıldım. İçimden bana tedirginlik veren bir şey söküldü sanki, dinginleştim. Ayaklarım ilerledi. Az ötedeki köşeyi döndüm. Kalabalığın, çok kalabalığın! içine kurulmuş masalarda insanlar yiyip içiyorlardı. Çok yiyiyor, çok içiyorlardı. Masanın birine kalabalıktan sıyrılan, yüzü kavruk kız çocuğu yanaştı. Etekliği mordu. Atkuyruğuydu yapaklı saçları. Güneşten kavrulmuş yüzü pislik içerisindeydi. Çok yemek yiyen insanlara birşeyler söyledi. Kıpırdamadı yemek yiyenler, utandım. (Sadece utanmayı mı bildim bu dünyada?) yere kaydı gözlerim. Çocuğun ayakları çıplaktı. Havada, yerde Nisan serinliği vardı. Çocuğun topuğunda, tırnaklarında, parmak aralarında sızıp da kurumuş kanlar vardı. Bu dünyada bir tek utanmayı bilebildim ben. Yere bakınca da çok utanıyorum.

2 yorum:

  1. Nereye kadar?
    Utan utan nereye kadar 1,2,3,4......bitmezzz diyesi geliyor.
    yaz yaz bitmez utanılacak şeyler bu dünyada,
    sende utanmaz olmadıkça diyesi geliyor.
    Ama onuda biz bize öğretemedik, kendimize.
    Olması gerekende böylesi değilmidir..
    Normal olan onlar gibi duruyo bu dünyada zira öyle gösterilmeye çalışılıyo dengeyi bozmamak için.
    Aslında biz az değilizde,
    onlar çok kalabalık..
    Umudu da yitirmemek lazım değilmi Ayşe.
    Haklısın galiba yazmak lazım,
    gözlerine sokmak lazım utanılacak şeyleri.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Umutsuz olmuyor, yaşıyosak eğer, umut bitmediğinden :)

      Sil